Gieranger - Noorwegen

Het is nog heel vroeg als we daadwerkelijk het Geirangerfjord invaren. Gisteren na Alesund hebben we een paar onstuimige uren gehad op open zee, maar sinds 01.00 am zijn we weer in de fjorden en is het water bijna rimpelloos. Het dorp Geiranger slaapt nog, alleen hier en daar brandt een lichtje. De hoge rotsen beginnen zich af te tekeken tegen de licht kleurende lucht. Het is gelukkig droog. Dit fjord is wel één van onze favoriete fjorden. Geiranger heeft als enige haven een 'floatble pier',  dat is een pier die door middel van een soort harmonica wordt uitgevouwen in het fjord, waardoor er niet door alle schepen getenderd hoeft te worden. Dit keer zijn wij de gelukkige: de pier wordt langzaam 'uitgevouwen' en het schip wordt geklaard (goedgekeurd door de autoriteiten. Voordat we van boord gaan halen we eerst een frisse neus op dek 11. We ademen de frisse ijle Noorse lucht in en kijken naar de prachtige waterval die niet ver van ons schip in het fjord klettert.
Als we van boord gaan en aan de wal stappen, voelt het heel vertrouwd. We zijn hier al eerder geweest en hebben er erg naar uitgekeken om juist dit fjord opnieuw te bezoeken. Ook vandaag gaan we op eigen gelegenheid op stap. Geiranger is een prachtig dorp, ingeklemd in het fjord, tussen de hoge rotshellingen. Het doet bijna sprookjesachtig aan, zeker nu de mist heel langzaam rond de bergtoppen blijft hangen.
We gaan een wandeling maken naar de grote waterval die uitkomt aan de voet van het dorp.
Het is een prachtig gezicht en gehoor. Het water is kraakhelder en dondert met grote kracht naar beneden.
De waterval is met trappen te beklimmen en dat doen we dan ook. Het zijn meer dan 200 treden en gelukkig zijn er af en toe platforms waar we even kunnen genieten van het uitzicht.
Zelfs op een aantal meter afstand van de waterval worden we nat door het hoog opspattende water. De mist begint een beetje op te trekken en de zon breekt een beetje door. We hebben een prachtig uitzicht vanaf het bovenste punt waar we kunnen komen van de waterval. De waterval komt van veel hoger, maar dit gedeelte is niet meer te beklimmen. Het zijn die 200 treden traplopen meer dan waard! Na boven van het uitzicht te hebben genoten, gaan we weer naar beneden. We blijven nog even staan bij het laatste stuk van de waterval die uitmond in het fjord.
We lopen via de winkeltjes weer terug. Geiranger heeft ons opnieuw weer gepakt met haar schoonheid.
We maken ons op voor vertrek en de floatable pier wordt losgekoppeld van het schip. Dan komt er een mededeling van de Kapitein dat we helaas nog niet kunnen vertrekken omdat er een medisch ongeval is en de pier weer aangekoppeld zal moeten worden. Ondertussen komt de ambulance al aangereden om de persoon van boord te halen. Het duurt geruime tijd voordat de ambulance zover is dat de patient stabiel genoeg is om vervoerd te worden en dan wordt de pier weer losgekoppeld van het schip. Het schip dat na ons zou vertrekken, is ondertussen al weg en zien we nog als een klein puntje aan de horizon. Het uitvaren uit Geiranger is een waar feestje. We worden omringd door de hoge rotswanden, af en toe is er nog wat mist rondom de bergtoppen, het water is groenachtig van kleur maar helder. In de hoge rotswanden tekent zich een gezicht af: een rots die in de loop van de jaren zo is uitgesleten door de watervallen, dat het net lijkt of het een gezicht is. Volgens de mythes van de Noren is dit het wakend oog van het Geirangerfjord. Af en toe varen we zo dicht tussen de rotswanden door aan weerszijden, dat het lijkt alsof we de rotswanden kunnen aanraken.
We passeren de waterval 'de 7 gezusters, 7 watervallen naast elkaar die zoals de mythe vertelt, een voorstelling is van 7 gezusters. Het heeft veel gesneeuwd de afgelopen winter en er is dus genoeg smeltwater om alle 7 watervallen te doen stromen. Terwijjl de meeste mensen naar stuurboord kijken, naar de 7 gezusters, weten we dat we straks aan bakboordzijde 'de Bruidssluier' zullen passeren, een hele brede waterval. Wwe hebben er eigenlijk een beetje lol om dat rechts de 'oehs en ah's' klinken terwijl ze aan de linkerkant de bruidssluier missen. We kunnen er niet genoeg van krijgen, van dit prachtige stuk in de fjorden. We zijn ons opnieuw bewust dat we dankbaar mogen zijn dat we Geiranger opnieuw hebben mogen bezoeken: zoals ik al eerder schreef is er een reeel dreigend gevaar voor een tsuanami in het Geirangerfjord vanwege activiteit van de bergen. Dit wordt nauwlettend in de gaten houden, er wordt voortdured gemeten vanuit speciale meetstations hoe hoog de activiteit is. De verwachtig is dat binnen nu en 10 jaar de activiteit zo groot is dat de kans bestaat dat er een dusdanige kloof in de berg onstaat waardoor een tsunami ontstaat. Overal in het Geirangerfjord hangen luidsprekers om bewoners en bezoekers op tijd te kunnen alarmeren.  Na een klein uurtje klaa maken we ons klaar om aan tafel te gaan in het Aziatisch restaurant "Tamarind". Het is gala-avond, dat we worden geprikt en gestrikt en strak in het pak verwacht. We hebben het geluk dat we een tafel op een prachtige plek bij het raam hebben aan de achterzijde van het schip, waardoor we nog zeker anderhalf uur kunnen genieten van het prachtige uitzicht. Vanmorgen zagen we Geiranger wakker worden, nu zien we hoe de fjorden gaan slapen. De rotsen beginnen zich steeds minder af te tekenen tegen de donker wordende lucht, er zijn geen vogels meer en langzaam maar zeker maken van ons los van dit prachtige fjord. Het schip vaart nog tot 23.00 uur het fjord door, waardoor we beschut zijn tegen wind. Rond 23.15 bereiken we weer de open zee, en dat zullen we weten. Urenlang worden we heen en weer geslingerd op de woelige baren, maar....het was het waard!